யானை கண்ட விழியற்றவனென

வாழ்க்கையை உணர்கிறேன்

ஒரு கை தலையில்

கரடுமுரடென

காதுகள் தொடுகையில்

கிழிந்து தொங்க

தந்தங்கள் குத்திக் கிழிக்க

வாலொன்று சாட்டையென வீச

துதிக்கையில் சறுக்கி விழுகையில்

கூர்விழிப் பார்வைகூட

ஒளிக்கீற்றைத் தரவியலாமல்

பெருத்த வயிற்றின் நிழல் மொத்தத்தில்

காரிருளுக்குள் கரைந்து போனது